Analiza fundamentalna

Analiza fundamentalna, jak sama nazwa wskazuje, opiera się na „fundamentach”, czyli na kondycji gospodarki oraz kondycji emitenta papieru wartościowego. Uważa się, że im lepsza jest kondycja finansowa emitenta, tym wyższa jest wartość jego akcji i tym bardziej jest ona atrakcyjna dla inwestora. W analizie fundamentalnej wykorzystuje się informacje o gospodarce oraz informacje finansowe o spółkach. Analiza nie służy jednak do oceny opłacalności inwestycji w krótkim okresie. W długim okresie – co stwierdzono empirycznie – występuje silna korelacja pomiędzy wzrostem zysków spółki, a jej wyceną rynkową. Dlatego analiza fundamentalna stosowana jest dla inwestycji o długim horyzoncie czasowym, służy do wyszukiwania spółek, których akcje będą osiągać wyższe niż obecnie ceny.

W praktyce analiza fundamentalna przebiega w kilku etapach.

Analiza makroekonomiczna

Polega na ogólnej ocenie atrakcyjności inwestowania na danym rynku akcji. Analizowane są m.in.

  • sytuacja społeczno – polityczna danego kraju,
  • ogólna sytuacja ekonomiczna,
  • bieżąca koniunktura gospodarcza (aktualna inflacja, kursy walut, najważniejsze wskaźniki gospodarcze),
  • polityka ekonomiczna prowadzona przez państwo,
  • dochód narodowy,
  • budżet,
  • bilans handlowy i płatniczy kraju,
  • inflacja,
  • zatrudnienie,
  • bezrobocie itp.
Analiza sektorowa

Dokonuje oceny atrakcyjności inwestowania w spółki należące do danego sektora gospodarki – przewidywana opłacalność inwestowania w daną branżę oraz ryzyko towarzyszące tej inwestycji. Analizowane są tu zmiany w trendzie rozwoju danej branży oraz otoczenie rynkowe, badane są również wskaźniki obrazujące produkt globalny i dochód narodowy wytworzony w danej gałęzi w porównaniu z innymi branżami.

Analiza sytuacyjna 

To pierwszy etap analizy konkretnych spółek, stanowi niejako uszczegółowienie przeprowadzanej wcześniej analizy sektorowej. Głównym celem jest tutaj ocena spółki na tle całej branży. Badana jest pozycja firmy na rynku i jej perspektyw rozwoju z punktu widzenia aspektów pozafinansowych. W skład analizy sytuacyjnej spółki wchodzi także analiza SWOT (nazwa pochodzi od pierwszych liter czterech angielskich słów: Strengths – siła, Weaknesses – słabość, Opportunities – szanse i Threats – zagrożenia), opisująca silne i słabe strony przedsiębiorstwa oraz stojące przed nim szanse i zagrożenia. Analiza sytuacyjna jako całość ma za zadanie zdefiniować i zrozumieć przedmiot działania analizowanej spółki, a w szczególności:

  • czym zajmuje się przedsiębiorstwo,
  • na czym i w jaki sposób zarabia pieniądze,
  • jaka jest jego polityka i cele rynkowe
  • czym kierują się zarządzający firmą realizując określoną politykę.
Analiza finansowa

Z punktu widzenia inwestora jest najważniejszą częścią analizy fundamentalnej. Dzięki jej wynikom możemy określić ile faktycznie jest warta analizowana spółka, jaki jest jej aktualny standing finansowy oraz zdolność do generowania zysków w przyszłości. Efektywność inwestycji popartych analizą finansową jest znacząco wyższa. Analiza sprowadza się do zbadania trzech podstawowych sprawozdań finansowych:

  • bilans,
  • rachunek zysków i strat
  • sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych (Cash flow)
  • oraz przeprowadzenia analizy wskaźnikowej. Polega ona na obliczeniu odpowiednich wskaźników finansowych i ich ocenie porównawczej zarówno w czasie (porównanie stanu na początku i na końcu okresu sprawozdawczego), jak i w przestrzeni (porównanie wskaźników spółki ze wskaźnikami innych przedstawicieli tej branży). Najczęściej stosuje się wskaźniki płynności, aktywności, zadłużenia, rentowności (m.in. ROE i ROA) oraz najważniejsze dla inwestorów wskaźniki wartości rynkowej (najpopularniejsze to P/E, P/BV i stopa dywidendy).
Wycena akcji

Obecnie najczęściej stosuje się metody zdyskontowanych strumieni przepływów środków pieniężnych. Opierają się one na zasadzie mówiącej, że „wartością danego papieru wartościowego jest suma wartości obecnych i wszystkich przyszłych przepływów gotówkowych generowanych przez ten walor”. Dochód z tytułu posiadania akcji może pochodzić z różnych źródeł – zmiany ceny akcji w okresie inwestowania, dywidend, ewentualnie innych dochodów przysługujących akcjonariuszowi, otrzymanych w okresie inwestowania (np. prawa poboru). Dochody, które mają mieć miejsce w przyszłości dyskontujemy w celu wyznaczenia ich wartości obecnej. Suma zdyskontowanych dochodów z tytułu posiadania akcji daje nam właśnie wartość wewnętrzną akcji. Każdy z etapów analizy fundamentalnej powinien się zakończyć odpowiedzią na pytanie o opłacalność inwestowania w akcje. Tylko pozytywna odpowiedź upoważnia do przejścia do kolejnych etapów analizy fundamentalnej. Jeśli odpowiedź jest negatywna, nie przechodzimy do następnego etapu, poprzestając na dotychczasowej analizie, która wykazała nieopłacalność danej inwestycji. Na podstawie analizy fundamentalnej estymuje się wartość akcji – tak zwana wartość wewnętrzna. Jest to cena, po której – teoretycznie – akcje spółki powinny być notowane na giełdzie. Następnie tak określona wartość wewnętrzna akcji porównuje się z jej aktualną ceną rynkową, określając w ten sposób, czy akcje są niedoszacowane (wartość wewnętrzna przewyższa cenę rynkową) czy też przeszacowane (wartość wewnętrzna kształtuje się na niższym poziomie niż cena rynkowa).

Po zapoznaniu się z rozdziałem dotyczącym analizy fundamentalnej będziesz posiadać wiedzę „co kupić?”, nie wiesz jeszcze „kiedy?”. Odpowiedź na to pytanie znajdziesz w rozdziale dotyczącym analizy technicznej.