Zamknięcie hut aluminium zagraża zielonej transformacji w Europie

Kolejna huta aluminium w Europie zostaje zamknięta w związku z ciągłym zagrożeniem, jakie stanowią wysokie ceny energii. Od początku kryzysu energetycznego produkcja aluminium w Europie spadła o ponad połowę. Te zamknięcia mogą również okazać się przeszkodą dla zielonej transformacji Europy.

Wysokie ceny energii pozostają zagrożeniem dla podaży

Producent aluminium Speira powiedział, że wyłączy w tym roku swój niemiecki zakład Rheinwerk z powodu trudnego rynku energii. We wrześniu ubiegłego roku producent zmniejszył moce produkcyjne zakładu o 50% w związku z gwałtownie rosnącymi cenami energii. Speira powiedziała, że teraz skupi się wyłącznie na recyklingu i przetwarzaniu aluminium na produkty o wartości dodanej.

Gwałtownie rosnące koszty energii po inwazji Rosji na Ukrainę zmniejszyły marże producentów, a metale energochłonne są szczególnie dotknięte.

Od grudnia 2021 roku w kluczowych europejskich hutach miało miejsce kilka cięć produkcji. Europa zawiesiła około 1,4 mln ton mocy produkcyjnych do końca 2022 r., co stanowi 2% globalnej sumy.

Aluminium, często określane jako “congealed electricity”. Jest tak nazywane, ponieważ jest najbardziej energochłonnym metalem bazowym do produkcji, wymagającym około 40 razy więcej energii niż miedź. Jedna tona aluminium wymaga około 15 megawatogodzin energii elektrycznej.

Spadające koszty energii w Europie złagodziły ostatnio obawy przed głęboką recesją. Ceny spadły w lutym poniżej 50 EUR/MWh, najniższego poziomu widzianego od sierpnia 2021 r. po osiągnięciu rekordowego poziomu 345 EUR/MWh w sierpniu 2022 r.

Jak dotąd tylko Aluminium Dunkerque ogłosiło ponowne uruchomienie ograniczonych mocy produkcyjnych w wysokości 60kt/r[1] we Francji. Zakład ma działać z pełną mocą do końca maja, po wsparciu ze strony francuskiego rządu.

Jednak w branży aluminiowej ponowne uruchomienie huty to długi i kosztowny proces, co oznacza, że niektóre wstrzymania produkcji, które obserwujemy od 2021 roku, mogą być trwałe.

Według najnowszych danych Międzynarodowego Instytutu Aluminium (IAI), produkcja aluminium w Europie Zachodniej wyniosła w grudniu 2,73 mln ton, co oznacza spadek o 540 000 ton w stosunku do grudnia 2021 r. i najniższy wskaźnik produkcji w tym stuleciu.

Aluminium wymaga około 40 razy więcej energii do produkcji niż miedź

Źródło: IAI, ING Research

Koszty produkcji wciąż zbyt wysokie dla wielu hut

Podczas gdy ceny aluminium spadły o 40% od czasu osiągnięcia historycznych maksimów rok temu, koszty produkcji pozostają zbyt wysokie dla wielu hut aluminium w Europie.

Energia elektryczna jest największym kosztem dla producentów, zwykle stanowiąc około 40% kosztów produkcji.

Ceny aluminium osiągnęły wysoki poziom 3.849 USD/t w marcu, ale obecnie spadły z ich szczytów po inwazji, z powodu obaw o osłabienie globalnego popytu, jak również silniejszego dolara. Rosnące ryzyko recesji w USA i Europie oraz niepewne ożywienie w Chinach prawdopodobnie nadal będą stanowić ryzyko dla perspektyw popytu.

Nadal uważamy, że w obliczu trwającej wojny z Rosją i niepewności co do rynku gazu w 2023 roku, huty będą niechętnie przywracać produkcję. Nie można wykluczyć dalszych zamknięć hut i ograniczenia produkcji, biorąc pod uwagę niepewność co do cen energii w tym roku.

Każda zapowiedź dalszych zamknięć może spowodować gwałtowny wzrost cen aluminium, ale ewentualne zwyżki będą prawdopodobnie nietrwałe. Nie przewidujemy ponownego uruchomienia europejskich hut przed 2024 rokiem.

W zeszłym miesiącu Norsk Hydro ostrzegł, że rynek pozostaje trudny dla hut aluminium pomimo niedawnego spadku cen energii i że kolejne 600 000 ton zdolności produkcyjnych aluminium będzie nadal zagrożone, jeśli ceny energii ponownie wzrosną.

Europejskie huty aluminium dotknięte ograniczeniem marży

Produkcja pierwotna aluminium w Europie Zachodniej i Środkowej (mt)

Źródło: IAI, ING Research

Składniki kosztów wytopu aluminium

Źródło: IAI, CINA, ING Research

Zamknięcie hut zagraża realizacji europejskich celów klimatycznych

Ostatnie zamknięcie huty aluminium następuje w czasie, gdy Europa próbuje stać się bardziej samowystarczalna po wojnie Rosji na Ukrainie. Im więcej hut jest zamykanych, tym bardziej region staje się zależny od droższego importu od dostawców emitujących więcej dwutlenku węgla, w tym Chin i Rosji.

Europejskie huty wytwarzają trzy razy mniej CO2 niż te w Chinach, gdzie węgiel jest najczęściej wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej.

W ramach europejskiej ścieżki celów klimatycznych kraje UE muszą ograniczyć emisję gazów cieplarnianych o co najmniej 55% do 2030 roku, co ustawi Europę na drodze do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku.

Aluminium jest kluczowym składnikiem w mobilności i transporcie, budynkach, budownictwie, opakowaniach, przemyśle lotniczym i obronnym. Jest również stosowane w prawie wszystkich technologiach wytwarzania, przesyłania i przechowywania energii, zwłaszcza tych, które zapewnią transformację energetyczną, takich jak energia wiatrowa i słoneczna, alternatywne ogniwa paliwowe, produkcja wodoru, kable wysokiego napięcia i akumulatory.

W rezultacie, europejska transformacja energetyczna w 2030 roku będzie wymagała czterech milionów ton dodatkowego aluminium rocznie, wzrastając do prawie pięciu milionów ton w 2040 roku, co odpowiada 30% dzisiejszego zużycia aluminium w Europie, według European Aluminium.

Oczekuje się, że największy wzrost bezwzględnego zapotrzebowania nastąpi w sektorze transportu w związku z przejściem na pojazdy elektryczne (EV). Do 2026 roku zawartość aluminium w każdym pojeździe wzrośnie o 12%, aby zaspokoić potrzeby przyszłych pojazdów hybrydowych i EV, według Aluminium Association.

Wykorzystanie aluminium w akumulatorach i innych komponentach pojazdów elektrycznych podwoi zużycie aluminium przez producentów samochodów do 2050 roku, według prognoz IAI.

Zaspokojenie zwiększonego popytu poprzez import zamiast produkcji w Europie generowałoby co najmniej dodatkowe 40 milionów ton CO2 rocznie, według European Aluminium, co odpowiada rocznej emisji CO2 kraju takiego jak Finlandia.

Na początku tego roku Eurometaux, główna grupa lobbingowa europejskiego przemysłu metalurgicznego, reprezentująca głównych europejskich producentów, w tym Glencore, Boliden i Aurubis, ostrzegła, że potrzebne jest dalsze długoterminowe wsparcie finansowe, aby pomóc Europie utrzymać kontrolę nad surowcami, które są kluczowe dla transformacji zielonej energii.

Komisja Europejska ma w tym tygodniu opublikować ustawę o surowcach krytycznych, która będzie próbą zmniejszenia zależności od państw niedemokratycznych i zwiększenia europejskiej autonomii, aby zapewnić UE dostęp do surowców niezbędnych do realizacji celu bloku, jakim jest przejście do zerowej emisji gazów cieplarnianych netto do 2050 roku.

Rozporządzenie jest częścią odpowiedzi Europy na amerykańską ustawę o redukcji inflacji (IRA), która oferuje 369 mld dolarów dotacji dla producentów zielonych technologii i spowodowała kilka wielomiliardowych inwestycji w produkcję baterii w USA.