Cykl koniunkturalny

Cykl koniunkturalny

Cykl gospodarczy (koniunkturalny) to periodycznie (okresowo, rytmicznie) powtarzające się wahania istotnych składników życia gospodarczego. Cykl gospodarczy składa się z czterech faz:

• Faza rozkwitu – cechuje się wzrostem produkcji i cen, utrzymującymi się niskimi stopami procentowymi, rosnącymi cenami akcji oraz niskim i spadającym bezrobociem;
• Faza kryzysu – charakteryzuje się dynamicznym spadkiem produkcji, niską inflacją lub wręcz deflacją, rosnącymi stopami procentowymi, rosnącymi zapasami w przedsiębiorstwach, złamaniem na rynku akcji, szybko rosnącym bezrobociem;
• Faza depresji – cechuje się spadkiem cen i produkcji, wysokimi stopami procentowymi, niskimi cenami akcji, wysokim bezrobociem;
• Faza ożywienia – charakteryzuje się rosnącymi cenami i wzrostem produkcji przemysłowej, spadającymi stopami procentowymi, dynamicznie rosnącymi cenami akcji, wysokim ale szybko spadającym bezrobociem.

Z jaką częstotliwością występują poszczególne fazy cyklu koniunkturalnego?

Nie ma na to pytanie jednoznacznej odpowiedzi. Możemy spotkać się  z różnymi cyklami koniunkturalnymi, których wielkość się zmienia. Zasadniczo w literaturze wspomina się o czterech głównych cyklach koniunkturalnych:

• Cykl Kichina – trwa około 3-5 lat. Odkryty został w 1920 roku przez Josepha Kitchina. Uważa się, że jego przyczyną jest opóźnienie w otrzymywaniu informacji przez przedsiębiorstwa. Spółki reagują na poprawę sytuacji gospodarczej zwiększając produkcję i zwiększając zatrudnienie. W rezultacie wzrostu podaży dóbr na rynku spadają ceny i rosną zapasy. To powoduje, że przedsiębiorstwa ograniczają produkcję i zwalniają pracowników.
• Cykl Juglara – trwa 7-11 lat. Odkryty w 1862 roku przez Clemanta Juglara. Opieka się na obserwacji zmian poziomu inwestycji przedsiębiorstw w środki trwałe.
• Cykl Kuznetsa – trwa 15-25 lat. Został odkryty w 1930 roku przez Simona Kuznetsa. Polega na analizie wpływu procesów demograficznych na gospodarkę oraz zmian w poziomie inwestycji budowlanych.
• Cykl Kondratiewa – trwa 45-60 lat. Został odkryty w 1925 roku przez Nikolaja Kondratiewa. Istnieje kilka wyjaśnień występowania tego cyklu dwa główne to pojawiające się nowe innowacje oraz zmiany demograficzne.

Które aktywa zachowują się najlepiej w poszczególnych fazach cyklu koniunkturalnego?

• Faza ożywienia– najlepszą inwestycją w tym okresie są akcje. Szybko poprawiająca się sytuacja gospodarcza sprzyja wzrostowi cen spółek giełdowych a tym samym przynosi spore zyski. Najmniejsze stopy zwrotu w tym okresie powinna przynosić gotówka i krótkoterminowe lokaty.
• Faza kryzysu – w okresie kryzysu inwestorzy starają się wyciągnąć kapitał z różnych inwestycji powoduje to, pogarszająca się sytuacja gospodarcza powoduje, że banki niechętnie udzielają kredytów dlatego „cash is the king” i to właśnie gotówka przynosi najwyższe stopy zwrotu. Przedsiębiorstwa są w stanie za udzieloną krótkoterminową pożyczkę zapłacić wysokie oprocentowanie, natomiast banki podwyższają oprocentowanie lokat bankowych. Najgorsza inwestycją w tym okresie są inwestycje w akcje.
• Faza depresji – w tym okresie aktywność gospodarcza jest na niskim poziomie. Przedsiębiorstwa nie widząc jeszcze ożywienia wstrzymują się z zakupami. Popyt na towary i usługi w tym okresie jest niski, dlatego najgorsza inwestycja w tym okresie są surowce. Niska inflacja sprawia, że najlepsza w tym okresie inwestycją są obligacje rządowe.
• Faza rozkwitu – w tym okresie aktywność gospodarcza jest na wysokim poziomie. Popyt ludności na towary i usługi jest wysoki. Firmy pracują na pełnych obrotach i walczą o zasoby produkcyjne, prace i surowce w związku z tym inflacja dynamicznie rośnie. Niewątpliwie więc w tym okresie surowce bardzo dobrze powinny się zachowywać ponieważ sprzyja im zarówno wzrost inflacji oraz popyt ze strony przedsiębiorstw.