Benjamin Graham – ojciec analizy fundamentalnej

Benjamin Graham urodził się 9 maja 1894 roku w żydowskiej rodzinie jako Benjamin Grossbaum – był kolejnym przedstawicielem żydowskiego pochodzenia, który sprawdził się w finansach – nota bene (22 laureatów Nagrody Nobla z ekonomii na 46 przyznanych dostali naukowcy pochodzenia żydowskiego). Jego rodzina uciekła do Nowego Yorku kiedy Benjamin miał 1 rok. Podobnie jak wielu wielkich inwestorów w dzieciństwie cierpiał ubóstwo. Nie przeszkodziło mu to jednak w uzyskaniu dobrego wykształcenia – ukończył Columbia University.

Benjamin Graham

Początki analizy fundamentalnej

Przed wielkim kryzysem finansowym z 1929 roku – inwestycje na giełdzie przypominały loterię. Spółki nie miały obowiązku publikacji sprawozdań finansowych – tak więc analiza spółek była ograniczona. Po wielkim kryzysie wprowadzono szereg regulacji, które zmusiły spółki do publikowania raportów finansowym. Potrzebne były więc narzędzia, dzięki którym możliwa była analiza fundamentalna. Tworzeniu tych narzędzi przewodził Benjamin Graham, który później został nazwany „dziekanem Wall Street” jako, że większość analityków i inwestorów uważnie studiowała jego książki. Ci najzdolniejsi zbijali niezłe fortuny na nieefektywnym rynku finansowym. Studentem Grahama na Columbia University był mi. Buffet, Ruane, Knapp, and Schloss.

Benjamin Graham – wzór na sukces

Jedną z pierwszych metod, które pozwalały wycenić akcje spółki była  formuła Grahama

V* – wartość akcji spółki

EPS – zysk na akcje

g- stopa wzrostu zysków spółki

Y – rentowność obligacji skarbowych

Inne metody Grahama

1. Inwestuj w spółki, które mają płynne aktywa (pomniejszone o zobowiązania) większe niż cena rynkowa spółki. Dzięki temu jeżeli nabędziemy całą spółkę, możemy jej aktywa sprzedać po kawałku drożej niż aktualna cena na giełdzie. Przykładowo jeżeli mamy spółkę A, która jest warta na giełdzie 100 mln zł a ma płynne aktywa warte 120 mln zł (gotówkę – 20 mln zł; należności 20 mln zł; produkty gotowe – 40 mln zł; materiały 40 mln zł) – opłaca się kupić spółkę na giełdzie za 100 mln zł i sprzedać każdy z tych elementów spółki za 120 mln zł.
2. Kupuj akcje wtedy kiedy na rynku wszyscy sprzedają i sprzedawaj wtedy kiedy wszyscy kupują. Graham był przeciwnikiem podążania za trendem, uważał, że silne wyprzedaże na giełdzie to okazja do zakupów natomiast silny trend wzrostowy świadczy o powstawaniu bańki.
3. Poznaj siebie – jakim inwestorem jesteś. Odpowiedzenie sobie na to pytanie pozwoli nam zaoszczędzić sporo pracy i pieniędzy. Graham wyróżniał 2 rodzaje inwestorów:

– przedsiębiorczy – który jest w stanie poświecić dużo czasu na analizę spółek (i dzięki temu może składać dużo zleceń) lub;

– pasywny – który zawodowo zajmuje się innymi rzeczami – w takim wypadku Graham zalecał strategię kupuj i trzymaj. Graham uważał, że pasywny inwestor nie pokona aktywnego ponieważ będzie miał mniej czasu na analizę spółek, dlatego zalecał sporadyczne analizy akcji i inwestowanie na dłuższy termin.

Podsumowanie

Graham urodził się w czasach w których nie było rozwiniętych narzędzi analizy fundamentalnej. Stworzone przez niego podstawy pozwoliły na zbudowanie solidnej teorii rynków kapitałowych. Wiele stworzonych przez Grahama metod stosowanych jest do dziś (inwestowanie w wartość oraz podział inwestorów na pasywnych i przedsiębiorczych). Inne metody uległy ewolucji – mniej używa się wyceny akcji opartej o wzór Grahama – częściej stosowane są metody DCF czy metoda zdyskontowanych dywidend.